Inleiding

Van Toscane tot de Beierse uitlopers van de Alpen, van de BOXSTAR tot de L!VE I: voor zijn nieuwe tournee in de KNAUS verandert landschaps‐ en reisfotograaf Stefano Paterna niet alleen de locatie, maar ook het voertuig. In plaats van door het zomerse Italië te trekken in een compacte CUV, zoals hij in 2019 deed, trok hij dit keer naar het winterse Berchtesgadener Land in een ruim, volledig geïntegreerd voertuig. Een spannend reisverhaal tussen Watzmann en Chiemsee – en vrijheid en lockdown.

Hallo beste lezers, ik ben Stefano Paterna, reisfotograaf uit Keulen. Sommigen onder u hebben vast al mijn eerste reis met de KNAUS BOXSTAR gevolgd, die ik in 2019 naar Toscane maakte. Voor mijn tournee van dit jaar ben ik nu in Duitsland gebleven – enerzijds omdat de Corona‐beperkingen dat zo wilden, maar anderzijds ook omdat het hier prachtig is. Je hoeft niet ver weg te gaan!

Als liefhebber van de bergen koos ik de uitlopers van de Beierse Alpen. Om precies te zijn, de Chiemgau en het Berchtesgadener Land. Hier vindt u niet alleen een winter die deze naam waardig is, maar ook schilderachtige meren en indrukwekkende bergtoppen zover het oog reikt.

De L!VE I

Deze keer werd ik vergezeld door de KNAUS L!VE I. Eigenlijk moet ik zeggen „ondergebracht“. Want de L!VE I is niet zomaar een vakantiebegeleider op vier wielen. Het is een ruime herberg die ruimte en comfort biedt en toch elegant door de bergen kan worden gereden. Twee jaar geleden was ik onder de indruk van de compacte afmetingen van de BOXSTAR, maar deze keer ben ik verrukt door de overvloedige ruimte in de volledig geïntegreerde – en het onvergelijkbare zicht door de enorme voorruit. De bergen trekken aan me voorbij als in een panoramabioscoop. Hartelijk dank voor dit ingenieuze voertuig, beste team van KNAUS. Het was een groot genoegen!

Maar nu naar de rondleiding en, natuurlijk, de foto’s!

Zoals altijd, begin ik mijn reis in Keulen. De winter staat hier meer bekend als een onaangename, koude en natte depressie die de hele stad nog een beetje grijzer maakt dan hij al is. Er is hier zelden sneeuw – en zelfs als er sneeuw ligt, weet niemand wat hij ermee moet doen.

In Zuid‐Duitsland liggen de zaken heel anders. Ook al was er geen teken van winter of sneeuw toen ik mijn auto ophaalde. In Jandelsbrunn was het bijna lenteachtig zonnig. Maar dat zou in de loop van de reis drastisch veranderen!

Ramsau en Hintersee

Ik maakte mijn eerste stop in het Berchtesgadener Land. Ramsau is de naam van het kleine dorp dat beroemd werd als motief voor landschapsschilderijen met zijn pittoreske kerk compleet met beekje en bergen. En natuurlijk heeft het woord van deze idylle zich onder ons fotografen verspreid.

Nog een beetje verder, dan kom ik bij Hintersee. Er heerst hier een heel speciale, bijna mystieke sfeer. De mist valt lichtjes op het water, kleine eilandjes worden weerkaatst op het gladde oppervlak. En vlak naast het meer ligt het betoverde bos, waar wandelpaden zich een weg banen langs brokstukken van aardverschuivingen. Er hangt een stilte in de lucht, en ondanks een paar kleine hotels lijkt het meer verlaten. Geen wonder, want hotelovernachtingen zijn momenteel niet mogelijk. Wat fijn dat ik vrij kan reizen in de L!VE I!

Königssee en Berchtesgaden

De volgende dag staat het volgende meer al op het programma, waar je zeker van gehoord hebt: De Königssee! Ik blijf hier een paar dagen, verken de kleine dorpjes, wandel rond het meer – en zeg natuurlijk gedag tegen de Watzmann. Net om de hoek ligt Berchtesgaden. De plaats is niet alleen een begrip onder toeristen. Met zijn zoutmijn levert hij toch een belangrijke bijdrage tot de smaak van uw favoriete soep.

Er zijn vele wandelpaden rond de mijn en de Königssee, die prachtige uitzichten bieden. U moet echter wel een beetje hoogtevrees hebben als u van bovenaf van het indrukwekkende berg‐ en meerpanorama wilt genieten. Naar mijn mening was elke meter klim de moeite waard. Het uitzicht over het meer en op de Watzmann of het eilandje Christlieger in de Königssee is een must bij elke tocht in het Berchtesgadener Land!

Rossfeld Panorama Road

Langzaam maar zeker klim ik met de L!VE I ook naar hogere regionen. De sneeuwgrens komt steeds dichterbij en plotseling sta ik midden in de witte pracht. Ik volg de Rossfeld‐panoramaweg, die zich omhoog slingert tot op een hoogte van 1570 meter – en geniet van het fantastische uitzicht over besneeuwde landschappen, tot diep in het Salzburger Land, dat hier vanaf de Oostenrijkse kant aan grenst.

Mijn laatste stop in het Berchtesgadener Land is het kuuroord Bad Reichenhall. Hier ontmoeten moderne geneeskunst en Beierse gebruiken elkaar. Deze stad verdiende ook goed aan zout, zoals te zien is op het schilderachtige stadhuisplein. Overigens: Bad Reichenhall heeft ook de bijnaam „Beiers Merano“. Hier is de lente altijd iets sneller dan normaal en het klimaat iets milder dan in het nabijgelegen Chiemsee.

De Chiemsee en Seeon

Het is juist daar dat de winter me verrast. Terwijl het in Reichenhall nog een zonnige 15 graden was, zakt de thermometer hier binnen een paar dagen ver onder het vriespunt. Deze weersverandering gaat gepaard met fascinerende licht‐ en wolkensferen die de Chiemsee een heel bijzondere sfeer geven.

De steigers reiken tot ver in de „Beierse Zee“ en u kunt zich gemakkelijk voorstellen hoe de boten en schepen hier in de zomer een woelig schouwspel in het water veroorzaken. Je zou bijna denken dat je aan zee bent – ware het niet dat de schilderachtige Alpen een prachtige achtergrond vormen achter de weelderige rietoevers.

Vlakbij de Chiemsee, aan de zogenaamde Klostersee, ligt het klooster Seeon. Het werd meer dan duizend jaar geleden door Benedictijnen gesticht op een klein schiereiland dat in het meer uitsteekt. Vandaag is het een bekend cultureel en educatief centrum dat scoort met zijn indrukwekkende architectuur.

Terwijl ik nog geniet van de geschiedenis van de eilanden en kloosters, daalt de winter ’s nachts neer op de Chiemsee. Met ijzige temperaturen en veel sneeuw, schetst het een heel nieuw beeld van het meer en zijn oevers. En niet in de laatste plaats van de L!VE I, die geen schade ondervindt van de laag ijs en sneeuw. Als een grimmige bergreus trotseert hij het weer – en moet hij me geleidelijk weer naar huis brengen.

Na de heerlijke dagen aan de Chiemsee is mijn reis door de uitlopers van de Alpen bijna ten einde. Ik neem nog steeds een paar hoogtepunten mee op de terugweg naar de fabriek, zoals de Josefsthal watervallen, die zich een weg banen door het bos en de rotsen aan de Schliersee.

Het waren prachtige dagen in de L!VE I. Toegegeven, door de Corona‐beperkingen kon ik mijn reis niet altijd uitvoeren zoals gepland. Maar misschien was het daarom zo speciaal. Ik had niet verwacht dat de bergen of de meren zo verlaten zouden zijn. Er hing een heel bijzondere sfeer over het landschap, een kalmte, een traagheid, een uitgestrektheid die ik als fotograaf als zeer inspirerend ervaarde. En waarin ik me bijzonder op mijn gemak voelde in de majestueuze L!VE I.

–––––

Alle Foto’s: © Stefano Paterna

Stefano Paterna is een professioneel reis‐ en architectuurfotograaf en auteur van boeken uit Keulen. Hij reist wereldwijd voor touroperators en uitgevers en biedt ook zijn eigen fotoreizen aan. Meer op: www.stefanopaterna.com